INTERVIEW. Energieke Ierse folkers The Kilkennys trekken dit najaar met extra grote bezetting door Nederland

Door Harry de Jong

“We barsten van nieuwe ideeën’’

Iedereen die een concert van de Ierse folkgroep the Kilkennys heeft meegemaakt, is het erover eens: de band is een live sensatie!  Het gaat hier namelijk om een aantal zeer gedreven jongemannen die de muziek van hun land vertalen naar een nieuwe generatie zonder de essentie van dit genre geweld aan te doen. In de bewerking van the Kilkennys krijgen klassiekers als ‘Whisky in the Jar’ en ‘The Wild Rover’ een totaal nieuw leven. Maar ook de Dylan klassieker ‘Blowin in the Wind’ wordt moeiteloos een ‘echte Ier’. Ze komen op donderdag 31 oktober 2024 naar De Maagd.

,,We zijn constant onderweg over de hele wereld,’’ vertelt bandleider Davey Cashin in een exclusief interview. ,,We gunnen onszelf geen rust, want dit is ons leven: we willen zoveel mogelijk mensen kennis laten maken met onze muziek.  De band zat eerder ook in de studio om te werken aan nieuw materiaal, maar het is nog niet bekend wanneer er iets zal worden uitgebracht. 

Naast frontman Davey bestaan the Kilkennys uit mede multi instrumentalisten Mick Martin,  en Tommy Mackey (de mannen bespelen  o.a. Banjo, mandoline, bodhrán en Uilleann pipes). 

 Voor de najaarstour van 2024 is er extra bezetting! Drummer Davey Long en new kid in town Jason Turk pakken namelijk ook het vliegtuig richting Nederland.

Zoals de naam al zegt zijn de muzikanten geboren en getogen in de Ierse plaats Kilkenny. ,,Toen we met deze groep van start gingen, waren we meteen heel serieus,’’ vertelt Cashin. ,,We wilden zo snel mogelijk ons brood ermee verdienen. Want muziek is altijd onze grote passie geweest en we zouden nooit een of ander baantje in de burgermaatschappij willen hebben.’’ ,,En dat is ons tot nu aardig gelukt,’’ voegt hij er lachend aan toe. ,,Ons publiek groeit gestaag over de hele wereld en het lijkt erop dat we steeds meer erkenning krijgen.’’

De muzikanten startten hun carrière oorspronkelijk onder de naam Uisce Beatha. Tijdens hun tournees rond de wereld ontdekten ze echter al snel dat er meerdere bands onder die naam actief waren. En daarom herdoopten ze zichzelf tot the Kilkennys als eerbetoon aan de streek waar ze opgroeiden. De groep is ontdekt door Dolphin Records, een platenmaatschappij die ook Ierse legendes als Mary Black, Liam Clancy en Dolores Keane onder z’n hoede heeft. Wat dat betreft verkeren de muzikanten op platengebied in goed gezelschap.

De vader van Cashin was folkzanger en dat genre werd Davey dan ook met de paplepel ingegeven. ,,The Dubliners en the Clancy Brothers zijn altijd lichtende voorbeelden voor mij geweest,’’ bekent hij. ,,Die groepen waren heel oorspronkelijk en daarom hebben ze het ook zo lang weten vol te houden. Van bestaande traditionals wisten ze iets heel eigens te maken, waardoor het leek alsof ze alleen eigen nummers speelden. The Kilkennys willen die traditie voortzetten en levend houden. Eigenlijk zijn wij de fakkeldragers van the Dubliners en the Clancy Brothers.’’ 

Peinzend: ,,Ik hoop dat the Kilkennys er over een halve eeuw ook nog zijn. Dat hangt natuurlijk van een heleboel factoren af, maar aan onze energie en motivatie zal het in ieder geval niet liggen als we het niet redden. ’’

Cashin groeide op met traditionele folk, maar de overige leden hebben achtergronden in andere genres, zoals Amerikaanse rootsmuziek. ,,We hebben allemaal verschillende muzikale interesses,’’ aldus het boegbeeld van de groep.  ,,Maar juist daardoor hebben we een geluid weten te creëren waardoor we ons binnen het Ierse folkgenre onderscheiden Ook wat karakters betreft, verschillen we heel erg. Maar dat zorgt eveneens voor dynamiek. We hebben elkaar in de loop der jaren door en door leren kennen. Daardoor weten we precies wat we aan elkaar hebben.'' 

,,Aan de ene kant hebben we geluk dat er in Ierland momenteel weinig concurrentie is van folkgroepen. Er zijn nog genoeg oude helden, maar die treden steeds minder vaak op. En er is weinig nieuwe aanwas. Dus hopelijk zijn wij de nieuwe schakel in de lijn van the Clancy Brothers en the Dubliners. We spreken in ieder geval een heel gevarieerd publiek aan. En wat leeftijd betreft is er ook geen limiet. Er komen mensen van negen tot 90 naar onze optredens.  Onze muziek is kennelijk een echte familieaangelegenheid geworden.’’